Het ontstaan

HOE MIJN BOSTKANKERTRAJECT BEGON

Op donderdag 16 augustus 2018 kreeg ik na het voelen van een knobbeltje een mammografie, gevolgd door een echo. Daarvan schrok ik niet, daarvoor was ik al gewaarschuwd. Waar ik niet op was voorbereid, was op de uitspraak: we vertrouwen het niet, we gaan een punctie maken. Mijn lief was niet mee, ik ging tenslotte slechts voor een mammografie. Tijdens de echo keek ik naar het gezicht van de meneer die de echo maakte. Ik zag hem moeilijk kijken en toen zei hij: ik zie iets wat niet goed is.
En mijn wereld stond stil.

Toch heb ik tot dinsdagmiddag 21 augustus 2018 moeten wachten op de uitslag. En de chirurg bevestigde mijn vermoedens: ik had borstkanker. Wat ik alleen maar wilde weten, waren mijn vooruitzichten. Ze zei: het enige dat u moet onthouden, is dat het te genezen is.

Ik kon niet vinden wat ik zocht

De chirurg vertelde me dat mijn traject als volgt zou zijn:
chemo, amputatie en bestraling. Later kwamen daar nog hyperbare zuurstoftherapie en hormoontherapie bij. En met die laatste ben ik nog steeds bezig en dat duurt nog een paar jaar.

Toen ik eenmaal officieel de diagnose borstkanker had gekregen, ben ik op zoek gegaan. Naar alle informatie over borstkanker die ik maar kon vinden, naar pruiken (toen dacht ik nog dat ik die ging dragen), naar chemomutsen, naar andere informatie die me kon helpen me goed voor te bereiden op mijn hersteltraject.

Maar ik kon niet vinden wat ik zocht. De chemomutsen waren niet helemaal naar mijn smaak bijvoorbeeld.

Waarom hartenkussens?

In het ziekenhuis vertelde de mammacareverpleegkundige dat ik van het ziekenhuis een hartenkussen zou krijgen voor na de operatie. Maar ja, die had ze eigenlijk moeten bestellen al 3 weken voor ons gesprek, maar ja, daar had ze nog geen tijd voor gehad en of ze tijd had om het alsnog te doen, dat wist ze nog niet. De kans was groot dat het kussentje niet op tijd zou binnenkomen. Maar ja, dan had ik gewoon pech.

Mijn lief heeft voor mij een hartenkussens via internet besteld. Een fijne grote, die ik nog steeds elke dag gebruik als ik ’s middags op de bank rust.
En uiteindelijk kreeg ik ook een klein hartenkussentje van het ziekenhuis. Die maat vond ik eigenlijk net te klein.

Inmiddels ben ik al 2 keer extra geopereerd. Eén keer om het vastgekleefde wondvocht onder mijn arm te laten weghalen. En een paar maanden geleden een borstverkleining van mijn overgebleven borst. Ik liep namelijk scheef en was geheel uit evenwicht, met pijnlijke gevolgen. Voor de borstverkleining heb ik zelf een hartenkussen gemaakt. Ontworpen samen met Nicole van Knufke Design

Elk kussen wordt door mij gemaakt. Dat betekent dat niet alle kussens 100% identiek zijn.

Waarom chemomutsen?

Ik ben een type dat veel leest over wat ik kan verwachten. Ik ben graag in controle. Dat is een uitdaging tijdens het hele kankertraject geweest. En nog steeds!
Ik had besloten om niet met plukken haar in mijn handen te willen zitten. Ik heb heel bewust gekozen voor het naar de kapper gaan voor de eerste chemo. Ik had ook al een pruik uitgezocht. Ik voelde me alleen niet als mezelf met dat ding op. Ik heb dus gewoon met een kaal hoofd rondgelopen. Alleen toen het koud was, had ik buiten een muts op. Ik had overigens vaker last van een koude nek dan van een koud hoofd.

Ik had allerlei chemomutsen besteld, maar eigenlijk was er maar 1 die lekker zat en die ik wel leuk vond. En dat was officieel niet eens een chemomuts, maar een dunne muts die ik in een souvenirswinkel in Zoutelande had gekocht.

Het niet kunnen vinden van een fijne chemomuts is de reden waarom ik nu zelf chemomutsen maak, in allerlei kleuren en patronen. Het ontwerp heb ik samen met Nicole van Knufke Design gemaakt. Gebaseerd op mijn ervaringen.

Elke muts wordt door mij gemaakt. Dat betekent handwerk en dus ook dat geen enkele muts hetzelfde is. 

Chat openen
Welkom bij One Breast.
Als je hulp nodig hebt, dan hoor ik het graag.